Czarny walc w świetle gwiazd.

TANIEC WE MGLE

Czarny walc w świetle gwiazd.

Podajesz dłoń.

Róża upada na kamienie.

Odgłos upadku zagłusza ciszę.

Nie trzeba słów, więc nie mów nic.

Zamglone oczy przeszłych dni.

Patrząc w źrenice czytam list.

Ostatnia kropka z twojej łzy.

Dorożka wiezie nas na czas.

Wyciągasz dłoń, by śnić sen miast.

Czerwona cegła, ciepły kąt.

Wypada chustka z moich rąk.

Cudowny zamek, gęsta mgła.

Balowe stroje podaje wiatr.

Metafizyka dusz, ulotność ciał.

Taniec wśród słów, orszak do gwiazd.

23. 04.2016

Wibracje fal zbliżone do tych, na jakich sami tworzymy przekaz.

WIBRACJE...

W kosmicznej przestrzeni wibracje tworzą fale.

W przypływie niemy krzyk umęczonych dusz.

W okowach sieci ślad męki żłobi zapis.

Wulkaniczna lawa przelewa się przez trzewia.

Szum pochłania wewnętrzny spokój...

Martwe źrenice w tępym spojrzeniu.

Uśmiech rozżarzonych rzęs woalem trzepoce.

Ścisz o ton głos, nie zabijaj ciszy.

Nagie ramiona szukają schronienia przed upadkiem.

Koronkowy szal zsunął się...

Przypadkiem, nie przypadkiem zasłyszane brzmienie.

Przeczenie, zaprzeczeniem przeczenia.

Zakrywasz delikatnością dłoni ramiona.

Odbicie w lustrze to niewiele, a jednak tak wiele.

Zapach wiśni rozbudza apetyt.

Wibracje...

 01. 01.2013 

(wiersz z tomiku "Wibracje")