czwartek, 31 lipca 2025

Świat skończył się w zapomnieniu.


ŚWIAT SKOŃCZYŁ SIĘ W ZAPOMNIENIU 

Patrząc w twoje oczy odbieram przekaz.
Życie wypala się lawą odczuć.
Dotyk dłoni przypadkiem uruchamia 
chemiczny ogień, drżenie fal.
Niezrozumiałe wibracje, przyciąganie, 
magnetyzm dusz, magnetyzm ciał.

Ponadczasowość dwóch istnień.
Błądzę we mgle rozproszonych myśli.
Lato chce dogonić jesień.
Światło chce pogrążyć się w cieniu.
Młodość wymieszała się z przemijaniem.
Zapach wanilii przyciąga twoje zmysły.

Lęk przed nieznanym, strach przed
niemożliwym, rozpala iskierkę zadziwienia.
Przeszłość nie istnieje, teraźniejszość kruszy bariery, 
uśmiecha się do przyszłości. 
Moralność, przyzwoitość, powściągliwość zaciąga hamulec 
wobec braku zahamowań.

Budzę się rano, zamykam oczy, wyłączam czujność. 
Dotyk wiatru, ciepło słońca, zapach deszczu, drżenie serca, 
głębia spojrzeń, przekaz fal, zapis uczuć. 
Piwo w oczach, malin smak.
        31.07.2025

3 komentarze:

  1. Basiu!
    Bardzo dziękuję za pamięć i komentarz na moim blogu.
    Cieszę się, ze wróciłaś po długiej nieobecności. Jak zawsze piękny wiersz, zmuszający do przemyśleń;
    Ściskam Cię mocno i serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, Łucjo za Twoje słowa. Miło gościć Cię tutaj. Pozdrawiam serdecznie 🙂

      Usuń
  2. Tak piękny wiersz. Czekam na kolejne
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń

Moja twórczość zawarta w wydanych książkach.

Wydane  poniżej dwa tomiki poezji i opowiadanie były spełnieniem moich marzeń. Być może za jakiś czas nastąpi kontynuacja realizacji moich ...