STAROŚĆ
Zmęczeni życiem, stroskani,
smutni,
powolne ruchy, zamglone oczy.
Spokojna starość ktoś może
powie...
Tak bardzo smutni czekają
ludzie,
z bagażem zmagań, z bagażem
trosk.
I jeszcze tylko mała nadzieja
i jeszcze tylko nutka
pragnienia.
Przyszli po zdrowie, przyszli
po radość,
osamotnieni, bezradni, chorzy.
Siedzą bez ruchu, siedzą bez
tchnienia,
na twarzy mają cień
zagubienia.
Jak dać im radość?! Jak dać nadzieję,
na przyszłe jutro okryte
cieniem?!
(wiersz z tomiku "Cienie myśli...")
Piękny wiersz, i bardzo prawdziwy. Pozdrawiam Basiu
OdpowiedzUsuńPrzemek
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńCiekawie ,dlaczego tak mało jest komentarzy. To mi się nie podoba.
OdpowiedzUsuńWczoraj kumpel przesłał mi ofertę 514 455 736 . Każdy kto chce dostać duże odszkodowanie to powinien skorzystać z tej oferty.
OdpowiedzUsuń